You are just a drop of one ocean

Het is boeiend om na te denken over het leven en de complexiteit ervan. Terwijl ik op een rots aan de Middellandse Zee zit, geniet ik van de indrukwekkende kleurenpracht die de zonsopgang met zich meebrengt: een betoverende mix van rozen- en blauwtinten, paars, geel en turquoise. Dit visuele spektakel voelt als een ware explosie van kleur en liefde, die de horizon met vreugde en hoop omarmt. Het is een moment dat me eraan herinnert hoe schitterend de wereld is en hoe belangrijk het is om stil te staan bij de schoonheid om ons heen.

Met mijn blik glijd ik over de zee, waar de voetstappen van mensen langzaam vervagen in het zoute water. De zee neemt ze terug, als een bezorgde moeder die haar kinderen weer omhelst. Het leven beweegt constant, een voortdurende transformatie van energie, van eb en vloed, maar desondanks blijven we vaak op onze plek, gevangen in onze routines en gewoonten.

Tegelijkertijd ontvouwt er zich een verhaal in mijn gedachten, een fabel over een golf.

“Dit is het verhaal van een kleine golf, die vrolijk heen en weer bobbelt in de oceaan. Hij geniet voluit van de frisse lucht en de speelse bries—totdat hij plotseling de andere golven voor zich ziet die met krachtige klappen tegen de kust beuken.”

“‘Mijn god, dit is vreselijk,’ zegt de golf. ‘Kijk eens wat er met mij gaat gebeuren!’”

“Dan komt er een andere golf voorbij, vol zelfvertrouwen en levendigheid. Hij ziet de kleine golf met een sombere uitstraling en vraagt: ‘Waarom zie je er zo verdrietig uit?’”

“De kleine golf, verwikkeld in zijn angsten, antwoordt: ‘Jij begrijpt het niet! We gaan allemaal vergaan! Al onze golven zullen niets meer zijn, we zullen verdwijnen! Is dat niet vreselijk?’”

“De tweede golf kijkt met medelijden naar zijn tegenhanger en zegt: ‘Nee, jij begrijpt het verkeerd. Jij bent geen afzonderlijke golf; je bent een deel van de oceaan.’”

“Een deel van de oceaan,” herhaalt hij, en de woorden resoneren in zijn kleine geest. “Ja, een deel van de oceaan

XoXo -